Jason Aaron (scenariusz) i R.M. Guéra (rysunki) – „Skalp. Tom czwarty”

Ten tom na tle poprzednich jest bardziej stonowany, jeżeli chodzi o śledztwo i zwroty akcji. Mimo, iż tych ostatnich nie brakuje, bardziej poświęcony jest wewnętrznym rozterkom bohaterów, zmianom jakie w nich zachodzą, uczuciom i zaufaniu ich łączącym, a jednocześnie o podszytym tam rozczarowaniu, fałszu i zdradzie.

Jason Aaron i R.M. Guéra – „Skalp. Tom trzeci”

Niezmiennie ten komiks wywołuje u mnie spazmy zachwytu. Różne powody się na to złożyły, ale wszystko ma tutaj swoje należne komiksowi miejsce i gra jak dobrze naoliwiony smith and wesson.
Piwo Yellowstone z kontraktowego Browaru Deer Bear z Torunia dorównuje książce.
Co i jak piszę na Dzikiej Bandzie.

Jason Aaron i R.M. Guéra – „Skalp. Tom drugi”

Co tu dużo gadać, „Skalp” to genialny komiks. Całość składa się z pięciu tomów, tutaj prezentuję tom drugi.
Jestem coraz bardziej zauroczony tym komiksem. Czarny, dosadny kryminał, a w tle szeroki, dogłębny obraz dzisiejszego życia Indian. Porażająca rzecz. Polecam wszystkimi zmysłami.
A piwo z Browar Faktoria z wizerunkiem Geronimo to równie zacna rzecz.
Co tu dużo gadać, nagadałem się tutaj, na Dzikiej Bandzie.

Jason Aaron i R.M. Guéra – „Skalp. Tom pierwszy”

Między mną a komiksami różnie bywało. Za łebka brałem wszystko jak leci, ale przez ostatnie ćwierćwiecze istniał tylko Thorgal, jako sentyment do młodzieńczych snów na jawie.  Super bohaterowie mnie nie interesowali, fantastyka średnio podchodziła, komiksowe adaptacje książkowych bestsellerów uważałem za stratę czasu, a nic innego do mnie nie trafiało, ani też sam zbytnio zaczepki nie szukałem. Do teraz.