Krzysztof A. Zajas – „Oszpicyn”

Mariusz Szczygieł niedawno na FB przypomniał:

„Hanna Krall w jednej ze swoich książek pisała: „II wojna światowa (1939-1945)” i chyba miała rację. Za chwilę wszystko trzeba będzie tłumaczyć na nowo. Mówiła, że czytelnicy amerykańscy pytali, ile razy na miesiąc zmieniano więźniom pościel w Auschwitz. A amerykańscy Żydzi nie mogli zrozumieć, dlaczego Żydzi w Auschwitz nie wynajęli adwokatów, żeby ich stamtąd wyciągnęli.”

Widać, że faktycznie niektóre, wydawałoby się, oczywiste rzeczy trzeba na nowo tłumaczyć. Trzeba je na nowo przypominać.

Po trosze takim przypominaniem jest „Oszpicyn” Krzysztofa A. Zajasa. Szufladkowany jako horror, lub thriller z elementami paranormalnymi. Lecz jest czymś więcej.

Krzysztof A. Zajas – „Z otchłani”

Jestem pod ogromnym wrażeniem. Trzecia część „Trylogii grobiańskiej” jest najlepsza z tego cyklu. Od samego początku do samej końcowej literki trzyma wysoki poziom.

Temat z jakim zmierzył się Krzysztof A. Zajas nie jest łatwy. Chodzi o morderstwa księży, którzy podejrzewani są o pedofilię. Wystarczyłoby gdyby Autor skupił się tylko na samej zagadce kryminalnej, a już wyszedłby dobry, surowy kryminał. Jednak pan Zajas przyzwyczaił nas z poprzednich części, że płasko nie będzie. Wchodzimy głęboko w temat.

Krzysztof A. Zajas – „Mroczny krąg”

750 stron kryminalnej intrygi to nie w kij dmuchał. Skończyły się czasy kiedy kryminał był tylko zagadką. Teraz ponadto najczęściej jest on pretekstem do opowiedzenia fascynującej wielowątkowej historii. A kiedy autora już całkiem poniesie, to wychodzą niezłe cegły. Ale mi to nie przeszkadza. A wręcz przeciwnie.

Drugi tom „Trylogii grobiańskiej” jest o wiele bardziej rozbudowany niż pierwszy. Dalej wszystko kręci się (mrocznie) wokół miasteczka Grobiany. W dziwnych okolicznościach giną ludzie, którzy swoim nonszalanckim zachowaniem za kierownicą spowodowali śmierć innych użytkowników podkrakowskich szos. Historia lubi się zatem powtarzać. Pół roku wcześniej policja ścigała tajemniczego Mściciela, a teraz Mściciel na nowo jakoby powstał z grobu.

Krzysztof A. Zajas – „Ludzie w nienawiści”

„Projekt 30” imperialny porter bałtycki z Browar Maryensztadt do projektu 3, czyli: Trylogia grobiańska za kupą. To piwo wizualnie obezwładnia. Buteleczka jak baletnica z Jeziora Łabędziego, koreczek przytwierdzony drucikiem. Rany. W smaku trochę dla mnie za słodkie, ale ogólnie na plus.

Pierwszy tom tejże Trylogii przeczytałem po raz pierwszy 2 lata temu, kiedy jeszcze nie ukazały się kolejne części. Teraz, kiedy na półce stoją już wszystkie, stwierdziłem, że jeszcze raz muszę przeczytać „Ludzi w nienawiści”, żeby być na bieżąco, kiedy będę czytał kolejne tomy z cyklu. Myślę, ze to naturalny odruch. Nieprawdaż?